گروه فرهنگی «سراج24»، در ایران، عضویت در شبکههای اجتماعی جرم نیست، اما دورزدن فیلترینگ جرم است ؛این جمله ای است که چند ماه پیش در هیاهوی جنگ تبلیغاتی در رابطه با آزاد سازی شبکه های اجتماعی از محدودیت فیلترینگ در ایران از زبان یکی از مسئولین شورای عالی نظارت بر فضای مجازی عنوان شد .
وی در ادامه می افزاید : “عضویت در شبکههای اجتماعی طبق قانون جرم نیست و در این میان شبکهای هم به طور ویژه از این قاعده مستثنی نشده است، اما با این وجود اکنون در کشور نظام پالایش و فیلترینگ را داریم که دورزدن آن بر طبق قانون جرم محسوب میشود.
این اظهارات در آن زمان وجود شرایطی از تناقض یا سردرگمی در سیاست گذاری در برخورد با شبکه های پرطرفدار اجتماعی در ایران را نشان می داد چرا که اخبار همزمان حاکی از آن بود که بعضی نهادهای اجرایی در کشور درصدد راه اندازی صفحه ویژه فیسبوک هستند و برخی وزرا یا مدیران سیاسی – فرهنگی با راه اندازی صفحه رسمی در این فضا نوعی رسمیت خاص به آن بخشیدند ؛ تا جایی که امروز بسیاری از مواضع رسمی مقامات سیاسی کشور نظیر وزیر امور خارجه که این روز ها مسئولیت گفتگوی هسته ای را نیز به عنوان مهمترین مسئله برای مردم ایران را عهده دار است را می توان در صفحه فیس بوک ظریف دید.
این در شرایطی است که رییس پلیس فتای ناجا هم در مهر ماه سال ۱۳۹۱، فعالیت در شبکههای اجتماعی را فاقد منع قانونی دانسته بود؛ کمال هادیانفر، رییس پلیس فتای ناجا با بیان این که منع قانونی برای فعالیت در شبکههای اجتماعی وجود ندارد، از برخورد قطعی پلیس با افرادی که در این فضا به ارتکاب جرایم مبادرت می کنند، خبر داده بود ؛ امری که امروز بر خلاف رویه برخی مسئولین کشور آنقدر عادی شده که دیگر نمی توان استفاده از آن را جرم تلقی کرد !
اسرار کلیشه ای برای بسته بودن فیس بوک از نظر فیلترینگ در شرایطی است که در یکسال اخیر شبکه های تازه اجتماعی که عمده فعالیت آنها در حوزه تلفن های همراه هوشمند است وارد بازار شده اند و با بهره گیری از اشتیاق جوانان توانسته اند جای خود را به خوبی در میان مردم ایران باز کنند؛ شبکه هایی که در آنها نه خبری از فیلترینگ است و تمام خاصیت و قابلیت های فیس بوک را داراست شبکه هایی نظیر (وی چت ، وایبر ، وات ساپ و....) نمونه هایی از این همراهان جدید جوانان ایرانی است .
با وجود شرایط ذکر شده در متن فوق فکر کردن به این موضوع عمق بیشتری پیدا می کند و آن این است که : زمانی که بسیاری از بودجه ی فرهنگی کشور صرف جلوگیری از اثرات مخرب فیس بوک و سایر شبکه های اجتماعی می شود و نهاد های متعدد به صورت موازی برای مقالبه با اثرات سو آن هزینه می کنند هنوز معلوم نیست چرا مسئولین چشم خود را بر حقیقت ماجرا بسته و مردم را به دور زدن قانون تشویق می کنند و فقط اسم فیس بوک را نمی اورند و همگی از ان استفاده می کنند.
هزاران ایرانی عضو فیس بوک همگی مجبورند با دور زدن اینترنت رسمی کشور به مقصود خو برسند در حالی که درصد بالایی از این اعضا قصد هیچ عمل مجرمانه ای ندارند ! و توسط مجبور که عمل خلاف قانون می شوند و صد البته نوجوانانی که به قصد فیس بوک از فیلتر شکن استفاده می کنند اقیانوسی از غیر فیس بوک در پیش چشمانشان نمایان خواهد شد که اگر فیس بوک فیلتر نبود قطعا دلیلی برای استفاده از فیلتر شکن و متعاقب آن استفاده از فضای بون ممیزی اینترنت نداشتند.
به نظر می رسد با این وضعیت که در ایران از بزرگترین مسئولان تا یک جوان 12-13 ساله برای خود یک صفحه شخصی در شبکه اجتماعی دارد بهتر است تا به جای سرکار کذاشتن خودمان و صرف هزینه های سرسام آور برای از دسترس خارج کردن فیس بوک فکر و هزینه خود را صرف اسلامی کردن فضای این شبکه های اجتماعی کنیم و با وارد شدن از راه صحیح مبارزه با آن فضا را به نفع خود تغییر دهیم وگر نه با پیرفت روز به روز علم بعید نیست تا چند ماه آینده فیس بوک هم با ارائه یک نرم افزار کاری کند که دیگر فیلترینگ ما هم کاری را از پیش نبرد!